Pracując z artystami, śpiewakami operowymi, muzykami i aktorami mam przyjemność obserwować ich i słuchać podczas występów scenicznych. W przyjmowanej przez wykonawców pozycji ciała podczas fonacji a także w jakości brzmienia ich głosu można rozpoznać blokady ograniczające swobodny śpiew i mowę. Jesteśmy w stanie określić, czy dobrze funkcjonuje kość gnykowa – równowaga w układzie stomatognatycznym jest zachowana, ruchomość żeber prawidłowa a przepona elastyczna. Wiele terapii i manipulacji przeprowadzonych jest w rytmie toru oddechowego. Dotykiem i słuchem oceniamy efekt pewnych ustawień – czasami zmiany są bardzo subtelne a wahnięcia niesamowicie dyskretne.
Posiadając pewne doświadczenie, mogę zobaczyć i usłyszeć różnicę przed i po manipulacji a także ocenić jej skuteczność. Mając konkretną wiedzę w zakresie anatomii i fizjologii głosu, potrafimy mierzyć się z różnymi problemami obejmującymi dysfunkcje wokalne. Niezbędne jest dokładne analizowanie i kojarzenie korelacji pomiędzy łańcuchami powiązań nerwowo-mięśniowo-więzadłowo-kostnych. Obserwacja i dobry słuch są przydatne w diagnostyce zaburzeń. Bóle kręgosłupa i mięśni karku, po przykładowo intensywnym występie operowym to skutek pewnych zależności. W trakcie moich studiów zajmowałem się tematem utraty głosu wskutek dysfunkcji mięśni. Zaburzenia w obrębie mięśni obręczy barkowej i mięśni klatki piersiowej mogą mieć poważny wpływ na blokadę aparatu głosotwórczego.
Prof. Marek Żak podjął się prowadzenia mojej pracy w tym kierunku. Badanie i diagnozowanie głosu ludzkiego pomogło mi w zrozumieniu genezy dysfunkcji, pierwotnej przyczyny nieprawidłowości i konsekwencji pewnych zaburzeń. Osteopatia jako połączenie wiedzy anatomicznej, fizjologicznej, neurologicznej, biomechanicznej i psychologicznej daje możliwość kompleksowego leczenia i jest dopełnieniem moich pierwotnych studiów. Można powiedzieć, że jest to wyższy stopień wtajemniczenia fizjoterapeutycznego, poszerzający znacznie nasze możliwości pomocy. Stosując owe metody w mojej praktyce zawodowej uzyskuję bardzo satysfakcjonujące efekty terapeutyczne. Procesy te mają na celu przywrócenie komfortu pracy śpiewakom, aktorom a także wszystkim grupom zawodowym, w których korzystanie z aparatu głosotwórczego jest pracą. Terapia osteopatyczna dysponuje doskonałymi narzędziami terapeutycznymi. Niejednokrotnie już podczas 1 lub 2 wizyt można przywrócić głosowi pełna elastykę.
Rozluźnienie stawów skroniowo-żuchwowych, uwolnienie napięcia krtani, w obrębie przepony, ścięgien międzyżebrowych, manipulacja w zakresie kości gnykowej, rozluźnienie narządów trzewnych, regulacja położenia żołądka to podstawowe kwestie. Niezbędne jest skontrolowanie położenia przełyku, miednicy i stawów skokowych – pamiętajmy, że śpiewa i mówi cała osoba i nie jest to tylko kwestia krtani, przepony i rezonatorów.
